JHWHN.INFO
Archeologie
DE VERTALING VAN AQUILA
5e of 6e eeuw
Wat
deden
de
vroegere
joden
met
oude
Bijbelhandschriften
die,
door
het
veelvuldige
gebruik
of
de
tand
des
tijds,
versleten
waren?
Er
kwamen
nieuwe
afschriften
voor
in
de
plaats
maar
de
oude
geschriften
werden
niet
weggegooid
of
vernietigd
uit
respect
voor
de
heilige
naam
van
God
die
erin
stond.
Men
borg
de
oude
documenten
op
in
een
soort
rustplaats
die
bij
de
synagoge
hoorde,
de
geniza
genoemd.
Als
de
geniza
te
vol
raakte
bracht
men
het
materiaal
naar
gewijde
grond,
waar
het
ritueel begraven werd en op den duur verteerde.
In
1890
ontdekte
Solomon
Schechter
een
dergelijke
geniza
in
Caïro,
Egypte.
Hij
vond
er
een
enorme
hoeveelheid
oude
handschriften
waaronder
veel
Bijbelfragmenten.
Deze
geniza
was
intact
gebleven
omdat
ze
dichtgemetseld
was
en
op
deze
manier
eeuwenlang
verborgen
bleef.
Aan
de
grondslag
hiervan
lag
waarschijnlijk
het
bijgeloof
dat
een
giftige
slang
klaar
lag
aan de ingang van de geniza om dieven met een dodelijke beet af te maken.
Tussen
deze
oude
geschriften
werd
een
belangrijk
document
gevonden
dat
omstreeks
128
na
Christus
door
de
joodse
proseliet
Aquila
werd
geschreven.
Het
was
een
palimpsest,
wat
“afgeschraapt”
betekent.
Van
de
oorspronkelijk
beschreven
rol
waren
de
letters
afgeschraapt,
om
het
kostbare
schrijfmateriaal
opnieuw
te
kunnen
gebruiken.
Onder
het
latere
schrift
kon
men
echter
de
oude
tekst
van
Aquila
nog
zien
staan.
Het
perkament
bevat
delen
uit
de
Psalmen
die
in
het
Grieks
vertaald zijn door Aquila.
Op verschillende plaatsen is Gods naam met het tetragrammaton weergegeven in een oud-Hebreeuws schrift.
Facsimile’s gemaakt door B. Bonte
Het
is
ook
interessant
op
te
merken
dat
de
derde-eeuwse
theoloog
Origenes
de
vertaling
van
Aquila
heeft
opgenomen
in
zijn
beroemde
Hexapla.
In
dit
kolossale
boekwerk
zette
Origenes
zes
kolommen
naast
elkaar
bevattende
de
Hebreeuwse
Geschriften.
In kolom 1: de Hebreeuwse en Aramese tekst
In kolom 2: een Griekse transliteratie van die tekst
In kolom 3: de Griekse vertaling van Aquila
In kolom 4: de Griekse vertaling van Symmachus
In kolom 5: de Griekse Septuaginta, door Origenes herzien
In kolom 6: de Griekse vertaling van Theodotion
Met
deze
combinatie
van
vertalingen
hoopte
Origenes
meer
duidelijkheid
te
brengen
in
de
betekenis
van
de
oorspronkelijke teksten.